Daar waar je gaat, daar ben je

Dat is natuurlijk een waarheid als een koe. Wanneer we ergens naartoe reizen dan zijn we daar tenslotte ook. Ik bedoel het hier dan ook filosofischer. Je kunt nergens voor weglopen in het leven. Als je ziek bent dan kun je gaan reizen, maar de ziekte gaat met je mee. Ook als je met onzekerheden, frustraties of wat dan ook kampt, dan neem je jezelf en alles wat daarbij hoort met je mee.

Als je denkt het te kunnen ontvluchten, dan word je er later door ingehaald. Helemaal als het gaat over oude angsten of gedragspatronen. Het zou anders betekenen dat de oorzaak van het probleem zich buiten jou afspeelt. Dat is zelden het geval. Een nieuwe baan, liefde, stad, kinderen, je blijft dezelfde problemen tegenkomen. Je kunt niet aan jezelf ontsnappen. In mijn ogen is het beter om de problemen en de pijnpunten aan te kijken. Er niet voor weglopen, maar ze juist op te zoeken. Alleen dan kun je die zaken helen en ben je er voorgoed van verlost. Natuurlijk is dat niet makkelijk en soms zelfs heel pijnlijk, maar uiteindelijk kan het een goede manier zijn. 

Herfst

Ik hoor mensen vaak zeggen ja die of dat wil ik graag loslaten. Alleen hoe meer je bezig bent met loslaten, hoe meer je het eigenlijk vasthoudt. Alles wat je aandacht geeft groeit. Daarom is toelaten soms juist beter.

Een mooi voorbeeld vind ik de bladeren in de herfst. We zeggen vaak dat een boom bladeren laat vallen,maar dat is niet het geval. De boom laat het toe dat de bladeren hem loslaten. Zodra de boom dat toelaat, is hij ervan verlost. Sta pijn en verdriet ook toe, zodat het jou los kan laten.

Coaching

Sinds begin deze maand mag ik een prachtige groep mensen coachen die meedoen aan het Miracle Roadmap programma van 365dagensuccesvol.nl. Tijdens de eerste livedag hebben we uitgebreid gepraat over Shit FM. Het gaat over het stemmetje in ons hoofd dat maar tegen ons aan blijft praten. Wist je trouwens dat ieder mens zo’n 120.000 gedachten per dag heeft, waarvan er 90.000 negatief zijn?

"Als je geluk wilt voor een uur, doe dan een dutje. Als je geluk wilt voor een jaar, erf dan een fortuin. Als je geluk wilt voor het leven, help dan een ander."

Hoe serieus nemen we die gedachten eigenlijk? We weten inmiddels dat we onze gedachten niet zijn. We kunnen onze gedachten per slot van rekening observeren. Als we dat kunnen, wie is dan diegene die onze gedachten observeert? Is dat dan onze werkelijke zelf? En als we onze gedachten niet zijn, waarom zijn ze dan altijd zo negatief en waarom nemen we ze zo serieus? Mij helpt het in ieder geval om steeds vaker tegen mijn gedachtestem te zeggen: "bedankt voor je betekenisloze commentaar". Als dat ook niet werkt pak ik de methodiek van Byron Katie erbij en stel ik mezelf de volgende vier vragen:

1. Weet je zeker dat deze gedachten waar zijn?

2. Kan je 100% zeker weten dat deze gedachten waar zijn?

3. Hoe reageer je, wat gebeurt er, wanneer je die gedachte gelooft? Welke emoties komen op wanneer je die gedachte gelooft?

4. Wie zou je zijn zonder die gedachte?

Het is mooi dat we gedachten hebben, het maakt ons mens, maar het maakt het leven ook af en toe knap ingewikkeld.

Vind je het leuk om mijn ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer ik een nieuwe blog heb geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Ik plaats af en toe affiliate links. Dit betekent dat wanneer je een product koopt via deze link ik daar een kleine vergoeding voor ontvang. Op deze manier steun je onze manier van leven.

Graag tot de volgende blog!