De toekomst is begonnen

Afgelopen week stond voor mij in het teken van loslaten. Afgelopen woensdag was, ondanks dat het officiële afscheidsfeest vorige maand al was, mijn laatste werkdag bij Weleda. Sleutels, laptop, pasjes en auto inleveren dus. Het voelde allemaal heel erg definitief en dat is het natuurlijk ook. Waarom hebben we over het algemeen toch zo'n moeite met loslaten?

Loslaten

Negen maanden lang weet ik al dat deze dag er aan zat te komen. Ik heb nog geen dag spijt gehad van die beslissing en toch.... Afgelopen weekend de familie van Kelly nog een rondleiding gegeven door het pand en de tuin. Als ik het dan later over Weleda heb dan hebben ze er in ieder geval een beeld bij. Waarom is loslaten toch zo moeilijk? Dit is toch precies wat ik wil? Onder de moeilijkheid van het loslaten zit een stuk vrees. Wat als het reizen toch niet ons ding is? Krijg ik ooit weer zo'n goede baan? Kan ik ooit een werkgever vinden die net zo maatschappelijk verantwoord is? Kan ik mijn kinderen en andere familieleden wel achterlaten? Ik weet nu wat ik allemaal heb en kies voor zoveel onzekerheid, is dat nu wel verstandig?

Advertentie:

De bomen en de blaadjes

De afgelopen weken ben ik er in mijn hoofd natuurlijk ook heel erg mee bezig geweest. Elke dag stond in het teken van overdragen en laatste afspraken en gedag zeggen. En elke keer denk je dan: ik mag het loslaten. Maar de grap is hoe meer je actief bezig bent met loslaten je het eigenlijk juist meer vasthoudt. In de zweethut ( Een zweethutceremonie is een ritueel dat door de Native Americans gebruikt wordt als voorbereiding op belangrijke evenementen) hebben ze het daarom vaak over dat je het mag toelaten i.p.v loslaten. Net als de bomen in de herfst. Die laten echt de blaadjes niet los. Nee ze laten toe dat de blaadjes de boom loslaten. Als je het toelaat ben je er niet zo krampachtig mee bezig.

Van betekenis

Als je je ergens echt diepgaand aan gehecht hebt, of dat nu een persoon of een baan is, dan doet scheiden pijn. Je kan dit natuurlijk bagatelliseren: Nee hoor het was maar werk of nee hoor ik heb eigenlijk altijd al geweten dat we ooit uit elkaar zouden gaan. Of je kan boos worden: mijn partner is echt een grote &%# wil hem/haar nooit meer zien of mijn leidinggevende was zo'n &%# blij dat ik er weg ben. Maar als je dat doet is de gezamenlijke periode eigenlijk zinloos geweest. Dan had je je tijd beter anders kunnen besteden. Ga je liefdevol uit elkaar en neem je je rouw dan kan de tijd samen van grote betekenis worden. De tijd die ik bij Weleda gewerkt heb is van grote positieve invloed geweest op mijn persoonlijke ontwikkeling.

"Loslaten is niet altijd nodig, laten is meestal al genoeg"

Toekomst

Nu klinkt dit allemaal heel zwaar maar er staat tegenover dat er een pak verantwoordelijkheid van mijn schouders is gevallen. Pas als je echt gestopt bent met werken voel je hoe zwaar die last eigenlijk was. Ook staan we nu aan het begin van een fantastisch avontuur. Al zeven jaar ben ik bezig met later. En wat als je dat later nooit haalt? Nu is later dan toch echt begonnen. Gestopt met werken en eind deze maand, als Kelly ook gestopt is met werken, start ons grote avontuur waar we al zo lang naar uitkijken. We hebben er zo'n zin in. Kom maar op toekomst, ik laat graag toe dat die andere zaken mij loslaten.

Vind je het leuk om onze ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer we een nieuwe blog hebben geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit!

Graag tot de volgende blog!