Onze laatste week in Marokko. Dit weekend varen we weer over naar Spanje. Wat vonden we Marokko geweldig! En toch... opeens hebben we beide het gevoel weer terug te willen naar Europa, we zijn er een beetje klaar mee zo lijkt het.
Psychologisch effect
Het is allemaal zo overweldigend. Zoals Kelly in de vorige blog schreef moesten we de eerste twee weken enorm wennen aan alles hier. En na die twee weken waren we helemaal om en konden we intens genieten van alles om ons heen. Nu lijkt er weer een omslagpunt te ontstaan. Is dit gewoon het psychologische effect, omdat we weten dat we komend weekend het Afrikaanse continent weer gaan verlaten? Ken je dat? Dat je enorm uitkijkt naar de vakantie. De laatste werkweek ben je er zo enorm aan toe. Terwijl als je vakantie een maand later gepland zou zijn je er dan enorm aan toe zou zijn. Of zijn we gewoon even verzadigd? De contrasten, het landschap, de behulpzame mensen en het leven in een omgeving die zo anders is dan we gewend zijn. Wanneer de chaos en de bepakte ezels niet meer opvallen wordt het misschien tijd om te vertrekken.
Advertentie:
Klik op deze banner en koop vervolgens iets bij bol.com
Een klein % van de aankoop gaat naar het bekostigen van deze website.
Moe
Daar komt bij dat we ook best moe zijn. We mogen dan reizen zonder eindtijd (voor veel mensen een soort oneindige vakantie), maar reizen is ook best vermoeiend. We reizen bijna dagelijks een stuk verder en rijden dan door prachtige stukken landschap dat we allemaal mogen absorberen.
Dagritueel
We krijgen geregeld de vraag hoe onze dagen eruit zien. Veel dagen zien er als volgt uit: Om 8:30 gaat de wekker en doen we een kopje thee op bed. Dan volgt een les uit 'De cursus in wonderen'. Dan gaan we uit bed, kleden ons aan en doen buiten onze ochtend oefeningen. De meeste dagen vertrekken we tussen 10 uur en 10:30 uur. We rijden dan zo'n 1,5 uur om rond 12 uur te ontbijten/lunchen. Na het eten rijden we weer verder en gaan op zoek naar een plaats waar we kunnen overnachten. Dat lukt de ene dag natuurlijk veel makkelijker dan de andere. Streven is om tussen 15 en 16 uur die gevonden te hebben.
Na aankomst installeren we Globus2 en nemen even rust. Om vervolgens alweer aan het eten te beginnen. In de avond bespreken we de route voor de volgende dag. Lezen wat of kijken iets op TV. Wanneer we eens ergens twee nachten staan gaat de dag vaak op aan lange wandelingen, dingen bezichtigen en uiteraard het wassen van kleding en beddengoed en het schoonmaken van de bus.
"Onderweg ontstaat de weg"
Klagen
Denk nu niet dat ik hier een beetje zit te klagen. We voelen ons nog steeds zeer bevoorrecht dit leven nu zo te kunnen leven. Uit het standaard systeem van elke dag werken tussen vier betonnen muren. Grotendeels werken om de hypotheek, de auto en alle vaste lasten te kunnen betalen en voor je het weet ben je weer een paar jaar verder. Wij hebben het gevoel nu echt te leven en te doen wat ons hart ons op dit moment ingeeft.
Vertragen
Wat ons na bijna een halfjaar reizen nog niet is gelukt is te vertragen. We zitten nog steeds in het jachtige gevoel elke dag iets te moeten, we moeten verder rijden, een wandeling maken, de bus schoonmaken, een blog schrijven, weer een filmpje monteren enz. Wat komt er terecht van onze voornemens om dagelijks te mediteren, meer te lezen en onze spirituele ontwikkeling? Dit is misschien wel de grootste uitdaging voor onze volgende reis. Want in maart 'moeten' we toch echt nog even heel veel wandelen in Spanje, want dat hebben we te weinig gedaan in Marokko...
Vul je e-mailadres onderaan deze pagina in en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer we een nieuwe blog plaatsen. Wil je ons financieel steunen zodat we deze website online kunnen houden doneer dan een bedrag via deze link.
Comments