Zoeken

Globus2 is zwart, ik vind dat zelf veel mooier dan zo'n witte koelkast op wielen zoals de meeste campers zijn. Of dit tijdens zonnige dagen heel handig is, is maar de vraag. Maar helemaal zwart is misschien ook een beetje saai. Regelmatig denk ik erover om mijn bus te bestickeren. Ik zie heel vaak bussen rijden met van die standaard stickers erop. Stickers met bergen of een groot kompas. Smaken verschillen natuurlijk, maar zelf vind ik dat niet zo mooi. Ik zou liever iets originelers willen. Ik zit al een tijd te denken om een zelfgemaakte foto achter op de bus te plakken. Er is zelfs al een mogelijke kandidaat. Ben benieuwd of jullie dit een geschikte plaat vinden. Eland Op dit moment zitten er twee kleine stickers op Globus2. Een eland en een levensbloem. De eland heeft natuurlijk alles te maken met mijn geliefde Scandinavië. De eland staat daar wel symbool voor. Bijna iedereen die met de camper in Scandinavië is geweest heeft zo'n ding op zijn huisje geplakt. Het was echter nog een hele klus om een witte variant te vinden, want op al die witte koelkasten moet natuurlijk een zwarte sticker geplakt worden. Op Globus1 zat een witte sticker van een ijsbeer. Destijds gekocht op Spitsbergen. Had ik er maar twee gekocht. Ik ben namelijk dol op ijsberen. Ik heb diverse "ijsbeerdingen" in de bus; knuffels, t-shirts, sokken, boeken. Je kan het zo gek niet bedenken of ik heb er een ijsbeer van, wat soms leidt tot fronsende wenkbrauwen bij mijn vriendin... "Geometrie zal de ziel naar waarheid leiden" Plato Levensbloem Sinds Globus2 dit jaar een weekje naar Noorwegen is geweest, heeft hij ook een andere sticker op de kont, namelijk de levensbloem. Over dit figuur zijn complete boeken geschreven. Het is een eeuwenoud geometrisch symbool bestaande uit 19 cirkels die elkaar overlappen. De cirkels symboliseren de schepping. Daarnaast staat het voor eenheid en verbondenheid met al het leven in het universum. Het wordt dan ook gezien als de blauwdruk van het leven. Naast de spirituele betekenis heeft het een wiskundige basis, zo zijn de gulden snede en alle wiskundige vormen er in terug te vinden. Een oh zo ogenschijnlijk simpel symbool met een mooie, diepzinnige betekenis. Zou het daarom misschien heilige geometrie genoemd worden? Vind je het leuk om mijn ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer ik een nieuwe blog heb geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Ik plaats af en toe affiliate links. Dit betekent dat wanneer je een product koopt via deze link ik daar een kleine vergoeding voor ontvang. Op deze manier steun je onze manier van leven. Graag tot de volgende blog!

Balans tussen werk en privé, balans tussen binnen en buiten, balans tussen samen en alleen, balans tussen financiële zekerheid en vrijheid. Streven we niet allemaal naar balans? Zodra we van het ene uiterste de balans denken gevonden te hebben slaan we echter vaak door naar de andere kant. In balans leven is volgens mij een utopie. Het streven naar balans is misschien wel het leven zelf. Klinkt allemaal zo mooi en vanzelfsprekend, in balans leven. Maar wat is dat nou eigenlijk in balans zijn? Wanneer iets in balans moet zijn betekent dat volgens mij ook dat je er uitersten zijn met in het midden de balans. Je zou kunnen zeggen tegenovergestelde polen. Als we naar ons lichaam kijken kan je daar duidelijk deze twee tegenovergestelde polen ontdekken. De bovenpool: het hoofd Als we kijken naar het hoofd dan zien we het volgende; Het hoofd wordt beschermd door een platte schedel waarbij de hersenen binnen in de schedel zitten. We moeten het hoofd koel houden. Wanneer we lopen is het hoofd het lichaamsdeel dat het minste beweegt. Aan het hoofd is alles symmetrisch. De onderpool: de buik en ledenmaten Kijken we naar de andere pool dan zien we eigenlijk het tegenovergestelde. De botten in onze ledenmaten zijn niet plat maar juist rond, ze zitten niet aan de buitenkant van het lichaam maar juist in het midden met de spieren e.d. eromheen. Wanneer we lopen bewegen de armen juist het meeste. En in de buik, met alle darmen, is niets symmetrisch en is er juist veel warmte. "Het leven is als fietsen, om balans te houden moet je in beweging blijven" Toen ik dit voor het eerst hoorde was ik zeer verwonderd. Ik kon gelijk voor me zien dat wanneer je teveel warmte (ontsteking) in de bovenpool hebt je ziek kan worden of wanneer je teveel koelte (verstarring, samen klonten) in de onderpool hebt je ook ziek kan worden. Het werd echter allemaal nog interessanter toen ik voor het eerst hoorde over hoe je de plantenwereld ernaast kon zetten. Bij planten is het namelijk precies andersom. De wortels bevinden zich in de koele grond, bewegen nauwelijks, het is de plaats waar het voedsel opgenomen wordt, daar zit ook de intelligentie van de plant (zoeken naar water). Allemaal kenmerken van onze bovenpool. Dat in tegenstelling tot de andere pool, de bloemen, waar de warmte wordt opgenomen. De voortplanting van de bloem gebeurt in de bovenpool. Het is het deel van de bloem dat het meest beweegt. Allemaal zaken die bij ons juist horen bij de onderpool. De middenpool: hart en longen Het gebied er tussenin (de bladeren) is het gebied, dat net als bij ons, voor de zuurstofopname / fotosynthese zorgt. Waar sprake is van een ritme. Bij de meeste planten zitten de bladeren in een vast ritme aan de stengel. Allemaal overeenkomsten waar ik nooit bij stil had gestaan. Is het met de kennis van de processen in het menselijk lichaam en met de kennis van de planten processen dan ook niet veel beter te begrijpen dat plantaardige geneesmiddelen wel degelijk een geneeskrachtige werking kunnen hebben? Vind je het leuk om mijn ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer ik een nieuwe blog heb geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Ik plaats af en toe affiliate links. Dit betekent dat wanneer je een product koopt via deze link ik daar een kleine vergoeding voor ontvang. Op deze manier steun je onze manier van leven. Graag tot de volgende blog!

Na een lange zomer en een mild najaar komt daar toch echt de winter weer aan. Vorige week voor het eerst wakker geworden met 8 graden Celsius in Globus2 en dat is toch best wel weer even wennen. Ook was het weer behoorlijk nat, waardoor de laarzen weer uit de stalling gehaald moesten worden. In augustus 2022 ben ik begonnen met mijn Globus2 avontuur. Na aanvang werd het dan ook al snel kouder en natter. Tegelijkertijd was alles toen nieuw en spannend. Nu ga ik mijn tweede winter tegemoet en heel eerlijk, ik zie daar best een beetje tegenop. Niet zozeer de kou die mij bezighoud, maar de nattigheid. Globus2 is voorzien van twee elektrische kachels en een standkachel, koud zal ik het dus niet krijgen. Maar van Globus naar het sanitairgebouw is zo'n 100 meter lopen. Niet ver, maar door drassig terrein genoeg om natte sokken of een modder bespetterde broek te krijgen. Naar de zon Vaak krijg ik de reactie waarom trek je dan niet naar het zuiden in de winter? Ooit is dat zeker het plan, maar zolang ik een kantoorbaan heb in de stad, zit ik ook vast aan deze regio voor mijn standplaats. Is het dan allemaal kommer en kwel? Nee natuurlijk niet! Hoevaak ben ik vorig jaar werkelijk door de regen naar het sanitairgebouw gelopen? Ik denk dat dat op één hand te tellen is. Ook is Globus een gezellige, knusse, warme ruimte en voorzien van alle gemakken. Natuurlijk het is klein, maar hoeveel ruimte heb je eigenlijk echt nodig? "Als je de wind, de kou en de regen even wegdenkt... is het vandaag echt een mooie zomerdag" Zoals bijna altijd maak ik me weer zorgen om de toekomst met de ervaringen uit het verleden. In het NU is er eigenlijk helemaal geen probleem. Het regent nu niet, de plassen vallen best mee, ik heb geen modder op mijn broek dus waarom zou ik me überhaupt zorgen maken? Waarom hebben wij mensen toch zo'n moeite met het leven in het NU? Uitdaging De grootste uitdaging van de winter is misschien wel het doen van de was. Of liever gezegd het drogen van de was. De meeste dingen gaan in de droger en vormen geen probleem, maar spijkerbroeken, overhemden en polo's laat ik buiten drogen aan de waslijn. Met het weer van de afgelopen dagen lukt dat natuurlijk niet en daarom hang ik de kleding binnen aan een lijntje. Na 24 uur drogen is het echter slechts een heel klein beetje droger geworden en zit het vocht op de ramen. Ik probeer dus de hoeveelheid te drogen was enorm te beperken wat betekent dat ik kleine wasjes draai. Met de nieuwe, grote wasmachines op de camping is dat opeens toch best een kostbare zaak (€ 5,- voor een was en € 5,- voor de droger). Als de kosten voor het wassen de grootste zorgen zijn die ik heb, wat maak ik me dan toch druk? Helemaal niet dus! Eigenlijk kijk ik heel erg uit naar de gezellige wintermaanden. Lekker samen met mijn vriendin onder een dekentje, met een drankje een filmpje kijken. Kerst, oud en nieuw, een paar vakantiedagen ik kan niet wachten. Vind je het leuk om mijn ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer ik een nieuwe blog heb geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Ik plaats af en toe affiliate links. Dit betekent dat wanneer je een product koopt via deze link ik daar een kleine vergoeding voor ontvang. Op deze manier steun je onze manier van leven. Graag tot de volgende blog!

Dat is natuurlijk een waarheid als een koe. Wanneer we ergens naartoe reizen dan zijn we daar tenslotte ook. Ik bedoel het hier dan ook filosofischer. Je kunt nergens voor weglopen in het leven. Als je ziek bent dan kun je gaan reizen, maar de ziekte gaat met je mee. Ook als je met onzekerheden, frustraties of wat dan ook kampt, dan neem je jezelf en alles wat daarbij hoort met je mee. Als je denkt het te kunnen ontvluchten, dan word je er later door ingehaald. Helemaal als het gaat over oude angsten of gedragspatronen. Het zou anders betekenen dat de oorzaak van het probleem zich buiten jou afspeelt. Dat is zelden het geval. Een nieuwe baan, liefde, stad, kinderen, je blijft dezelfde problemen tegenkomen. Je kunt niet aan jezelf ontsnappen. In mijn ogen is het beter om de problemen en de pijnpunten aan te kijken. Er niet voor weglopen, maar ze juist op te zoeken. Alleen dan kun je die zaken helen en ben je er voorgoed van verlost. Natuurlijk is dat niet makkelijk en soms zelfs heel pijnlijk, maar uiteindelijk kan het een goede manier zijn. Herfst Ik hoor mensen vaak zeggen ja die of dat wil ik graag loslaten. Alleen hoe meer je bezig bent met loslaten, hoe meer je het eigenlijk vasthoudt. Alles wat je aandacht geeft groeit. Daarom is toelaten soms juist beter. Een mooi voorbeeld vind ik de bladeren in de herfst. We zeggen vaak dat een boom bladeren laat vallen,maar dat is niet het geval. De boom laat het toe dat de bladeren hem loslaten. Zodra de boom dat toelaat, is hij ervan verlost. Sta pijn en verdriet ook toe, zodat het jou los kan laten. Coaching Sinds begin deze maand mag ik een prachtige groep mensen coachen die meedoen aan het Miracle Roadmap programma van 365dagensuccesvol.nl. Tijdens de eerste livedag hebben we uitgebreid gepraat over Shit FM. Het gaat over het stemmetje in ons hoofd dat maar tegen ons aan blijft praten. Wist je trouwens dat ieder mens zo’n 120.000 gedachten per dag heeft, waarvan er 90.000 negatief zijn? "Als je geluk wilt voor een uur, doe dan een dutje. Als je geluk wilt voor een jaar, erf dan een fortuin. Als je geluk wilt voor het leven, help dan een ander." Hoe serieus nemen we die gedachten eigenlijk? We weten inmiddels dat we onze gedachten niet zijn. We kunnen onze gedachten per slot van rekening observeren. Als we dat kunnen, wie is dan diegene die onze gedachten observeert? Is dat dan onze werkelijke zelf? En als we onze gedachten niet zijn, waarom zijn ze dan altijd zo negatief en waarom nemen we ze zo serieus? Mij helpt het in ieder geval om steeds vaker tegen mijn gedachtestem te zeggen: "bedankt voor je betekenisloze commentaar". Als dat ook niet werkt pak ik de methodiek van Byron Katie erbij en stel ik mezelf de volgende vier vragen: Weet je zeker dat deze gedachten waar zijn? Kan je 100% zeker weten dat deze gedachten waar zijn? Hoe reageer je, wat gebeurt er, wanneer je die gedachte gelooft? Welke emoties komen op wanneer je die gedachte gelooft? Wie zou je zijn zonder die gedachte? Het is mooi dat we gedachten hebben, het maakt ons mens, maar het maakt het leven ook af en toe knap ingewikkeld. Vind je het leuk om mijn ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer ik een nieuwe blog heb geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Ik plaats af en toe affiliate links. Dit betekent dat wanneer je een product koopt via deze link ik daar een kleine vergoeding voor ontvang. Op deze manier steun je onze manier van leven. Graag tot de volgende blog!

Ja ja ik weet het een weekje Noorwegen slaat nergens op, het is echt veel te kort. Ik weet het. Ik kom al twintig jaar bijna elk jaar in Scandinavie en was eigenlijk van plan dit jaar een keer over te slaan. Het is niet gelukt. Het land roept, ik 'moet' er gewoon even heen. De vakantiedagen raakten al aardig op, dus een week was het maximaal haalbare. Daarnaast is het de eerste vakantie met nieuwe prille liefde Kelly, dus een week is misschien best een goede eerste verkenning. Het zuiden We hadden gekozen voor de korte, voordelige overtocht van Hirtshals naar Kristiansand. Vanaf Enschede, waar de prille liefde woont, ben je in een goede dag van Nederland in het noordelijkste puntje van Denemarken. Om vervolgens de volgende morgen de 2,5 uur durende overtocht naar Noorwegen te nemen. In Denemarken mag je overigens met de auto op het strand rijden, wat een enorm leuke ervaring was. Gezien de beperkte vakantietijd moest het te bezoeken gebied in Noorwegen in het uiterste zuiden gezocht worden. Een gebied dat ik meestal een beetje vermijd, ik trek meestal zo snel mogelijk door naar het noorden. Weg van de drukte, weg van het toerisme op zoek naar rust en ruimte. Het zuiden van Noorwegen heeft me eigenlijk behoorlijk verrast. "Wat als je niet zou krijgen wat je wilt, maar zou willen wat je krijgt." Vanaf Kristiansand linksaf eerst naar de vuurtoren, het meest zuidelijke punt van het vaste land, op Lindesnes bezocht. Deze vuurtoren stond al een tijdje op mijn todo list. Prachtig punt, je moet alleen betalen om naar de vuurtoren te mogen lopen, dat valt dan een beetje tegen. We rijden verder over weg 44 langs de kust naar Stavanger. Echt een prachtige weg waarbij je al een goed beeld krijgt van de Noorse Fjorden. Wanneer je dichter bij Stavanger komt verandert het landschap opeens in een veel vlakker en groener gebied met weilanden en koeien. Voor mij heel on-Noors, maar leuk om dit dus ook te zien. Preikestolen Na een kort bezoek aan Stavanger rijden we door richting de Preikestolen. Ook deze toeristische trekpleister moet dan toch maar eens beklommen worden. Het hoogseizoen is wel zo'n beetje voorbij, dus misschien valt het mee met de drukte. Gezien het weer twijfelen we wat of we die dag moeten gaan lopen of dat we wachten tot de volgende dag. In de middag klaart het weer op en ondanks het wat late tijdstip besluiten we de wandeling te gaan maken. Het is 4 km heen en 4 km terug. Niet heel ver, maar met ongetrainde beentjes is zo'n berg toch hele andere koek dan een wandeling in Nederland. We hebben tijdens de heenweg echt prachtig weer. De hele week hebben we trouwens bijzonder mooi weer, ondanks de verwachtingen die de hele week regen voorspelde. Eenmaal aan de top genieten we van het mooie uitzicht en moeten we natuurlijk ook even op het randje zitten. Moe, maar zeer voldaan komen we aan het begin van de avond weer aan bij Globus. We zoeken een plekje voor de nacht om de volgende dag door te rijden naar de hoogvlaktes, precies aan de andere kan van de Lysefjorden. Wat een prachtig gebied is dit! We staan helemaal alleen in een desolaat gebied. Alsof je op een andere planeet bent. We blijven hier twee nachten staan om te genieten van de rust en ruimte. Omdat het een stuk hoger gelegen ligt, is het 's avonds best fris. Geen probleem, want we hebben een standkachel aan boord. De dieseltank moet gevuld worden, dus we rijden even naar het dorpje Lysebotn. Een uitdagend weggetje met tal van haarspeldbochten. Tot onze verbazing komen we er achter dat er in dit dorp helemaal geen tankstation is. Alle bochten dus weer omhoog... Beneden in het dal geeft Globus aan dat we nog 140 km kunnen rijden. Weer boven op de berg aangekomen is dat gereduceerd tot 85 km. Hoever is het volgende tankstation eigenlijk? Vanavond zitten we weer op kachelrantsoen. Heb ik zoveel mooie faciliteiten aan boord, kunnen we het niet gebruiken.... Al is de vakantie voor ons gevoel nog maar net begonnen, we moeten de terugweg alweer gaan plannen. We vervolgen daarom weg 45 richting het oosten en tanken bij de eerst volgende mogelijkheid. Na een paar uur rijden komen we een tunnel tegen. Nu zijn tunnels natuurlijk niet zo heel bijzonder in Noorwegen, ik denk dat we er al zeker zo'n 40 gehad hebben, maar deze tunnel is slechts 3,5 meter hoog. Hoe hoog is Globus eigenlijk? Ik had de afmetingen ooit op een sticker gezet bij het dashboard, maar die is eraf gevallen. En nu weet ik het niet meer. We doen voorzichtig aan en ik hou ruimte zat over. Thuis maar weer opnieuw meten en ergens opplakken. Week te kort Na een ruime week zijn we weer terug in Nederland. We hebben zo'n geluk gehad met het weer en het verkeer dat we tot de conclusie zijn gekomen dat Noorwegen ook voor een week goed te doen is. Natuurlijk is langer veel fijner, maar ook in een week hebben we veel kunnen zien. Tevens zijn prille liefde Kelly en ikzelf nog steeds samen, we hebben elkaar niet de bus uitgevochten en niemand heeft naar huis moeten liften. So far so good :-) 7 Vind je het leuk om mijn ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer ik een nieuwe blog heb geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Ik plaats af en toe affiliate links. Dit betekent dat wanneer je een product koopt via deze link ik daar een kleine vergoeding voor ontvang. Op deze manier steun je onze manier van leven. Graag tot de volgende blog!

Ik woon echt met bezieling in mijn bus. Zoals ik in vorige blogs al schreef, ik wil voorlopig niet terug naar een 'grote-mensen-huis'. Hoe komt het nu eigenlijk dat dit zo goed bevalt? Wat spreekt me dan zo aan? Drijfveren Oké nog even de oorspronkelijke drijfveren voor het gaan wonen in een busje: Leven dicht bij de natuur. Zodanig wonen dat je het hoort als het regent, je het voelt als het buiten stormt en je zodra het maar enigszins kan je de grote schuifdeur open zwiept en half buiten zit. Zo verbonden met de elementen. Iets dat je in een huis voor het grootste deel mist. Duurzamer leven Ik ben niet aangesloten op nuts voorzieningen. Met mijn vier zonnepanelen kan ik 9 maanden per jaar zonder stroom van buitenaf. De drie echte koude wintermaanden sluit ik Globus aan op de walstroom voor de elektrische kachel en gebruik ik elektra van de camping. De elektrakosten zitten bij de staplaats inbegrepen dus dat kost me niets extra's. Verder kook ik op gas en het is verbazingwekkend hoe lang je met een volle gasfles kan doen. In april heb ik deze laten vullen en dat kostte me € 19,-. Natuurlijk Globus2 rijdt op diesel. Dus als ik grote afstanden afleg is dat niet de meest duurzame oplossing. Een bus van dit formaat is echter op elektra nog niet leverbaar. Financieel aantrekkelijk Uit bovenstaande blijkt ook dat het wonen in een bus een stuk minder kost dan wonen in een huis. De meeste kosten van verzekering, wegenbelasting e.d. had ik ook al voordat ik in Globus ging wonen. De extra kosten zijn de kosten van de camping. Dat kan natuurlijk zeer variëren, maar gemiddeld geef ik zo'n € 500,- per maand daaraan uit. Daarnaast heb ik ook mijn woonhuis aangehouden dat ik verhuur. Met de inkomsten los ik versneld de hypotheek af. De drie punten hierboven zijn nog net zo valide als toen ik begon. In die zin voldoet deze levenswijze precies aan mijn verwachtingen. Maar waarom is het nu zo fijn? De titel van deze blog is "Met bezieling" ik denk dat dat het is. "iets doen met bezieling dat betekent dat we iets met liefde doen." Volgens het woordenboek betekent bezieling: Sterke inspiratie waarin je iets maakt of doet. Nou dat klopt wel. Ik ben al heel lang geïnspireerd door deze levensstijl en hoop dat ik o.a. middels deze blogs ook andere mensen weet te inspireren. Ziel Toch ben ik nieuwsgierig wat er meer achter dat woord bezieling of ziel zit. Ik las vorige week een boek en daarin stond het volgende over de ziel: "We leven volgens wetmatigheden. Deze wetmatigheden komen niet van het lichaam zelf. Ze moeten ergens anders vandaan komen; het lichaam kan deze wetmatigheden niet zelf maken. Ze worden opgelegd door iets anders. De kracht die het lichaam voortbeweegt noem ik de ziel. Alles wat in leven is, leeft omdat het door een ziel wordt bewogen. De levenskracht die ons doet leven is de ziel. Dus alles wat leeft, heeft een ziel. Planten hebben een ziel, dieren hebben een ziel en wij mensen hebben een ziel. Zo zeggen we iets doen met bezieling dat betekent dat we iets met liefde met leven doen. De ziel volgt ook bepaalde wetten, wetmatigheden van de liefde. Dit zouden we de spirit (NL en ENG) kunnen noemen. In het Duits noemen we dat Geist. Ons menselijke denken is ook onderhevig aan wetmatigheden. Zo kunnen we alleen maar denken in bepaalde categorieën bijvoorbeeld de categorieën tijd en ruimte of de categorieën oorzaak en gevolg. Wetten van de logica. We staan hier niet boven we moeten ze volgen." Dus het is de ziel die ons lichaam voortbeweegt. De ziel die tijdelijk in ons lichaam gehuisvest is en het lichaam gebruikt om zichzelf te kunnen ervaren hier op aarde. Daarmee suggereer ik dus dat de ziel ook na de fysieke dood weer verder gaat. Na het lezen van het boek van Pim van Lommel over bijna dood ervaringen is dat ook eigenlijk helemaal geen vraag meer. Hij heeft wetenschappelijk aangetoond dat mensen ook na een klinische dood nog indringende ervaringen kunnen hebben. Noorwegen Komende week ga ik een weekje naar Noorwegen. Veel te kort natuurlijk, maar moet er gewoon even heen. Ik kom er al jaren en was eigenlijk van plan een jaartje over te slaan, maar het lukt gewoon niet. Ik moet er even heen, al is het maar een weekje. Ik voel me daar zo thuis, ik heb heimwee. Zou ik dan misschien in een vorig leven daar gewoond hebben? 277 277 Vind je het leuk om mijn ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer ik een nieuwe blog heb geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Ik plaats af en toe affiliate links. Dit betekent dat wanneer je een product koopt via deze link ik daar een kleine vergoeding voor ontvang. Op deze manier steun je onze manier van leven. Graag tot de volgende blog!

Net als met een grote mensenhuis ben je met een camper nooit klaar. Alleen de klusjes zijn misschien wel wat kleiner 🤔. In deze blog laat ik een aantal dingen zien die ik de laatste tijd heb aangepast of ga aanpassen. Als eerste zijn daar een aantal kleine reparaties van dingen die kapot zijn gegaan. Zo zit onderstaand stopcontact vlak achter de grote schuifdeur. Handig als deze open staat en je wil bijvoorbeeld de laptop opladen. Alleen als er een grote Apple oplader in zit kan de deur niet dicht. Doe je dat toch dan geeft dat onderstaand resultaat. Behang Vervolgens heb ik alle naden van het behang opnieuw gelijmd met speciale 'behangnadenlijm' van Perfax. Misschien is achteraf gezien behang in een camper niet de beste keuze. Je zit toch altijd, ondanks het vele ventileren, met een hoop vocht waar het behang niet zo goed tegen kan. Echter ik vind het nog steeds mooi dus laat het voorlopig nog een tijdje zitten. Zeker het fotobehang met een foto die ik zelf op Spitsbergen gemaakt heb vind ik nog steeds geweldig. Extra waslijntjes Ik heb in Globus2 twee waslijntjes gespannen. Na het douchen kan hier mijn handdoek drogen. Ik heb deze gespannen tussen de twee handvaten in de cockpit. Hier staan ook de ramen altijd op een kier, zodat het vocht snel weg kan. Komende veranderingen In de komende weken ga ik nog twee veranderingen doorvoeren. De eerste is op het dak. Het hoekprofiel dat ik geplaatst heb om de zonnepanelen aan te bevestigen had ik aan de schuifdeur kant beter helemaal door kunnen laten lopen tot de voorkant van het dak. Als ik nu de luifel opzet dan moet dat aan de voorkant met een zuignap die met flinke wind er vanaf komt zeilen. Ik heb nu een extra stuk zwart gegalvaniseerd aluminium hoekprofiel besteld die ik in het verlengde van de huidige ga lijmen. Eventueel ga ik er vervolgens nog een pees-rail op bevestigen. De tweede aanpassing staat al lang op mijn wensenlijstje. Het is een la onder de tafel. Ik heb dringend behoefte aan extra bergruimte voor kleine dingetjes. Pennen, aantekenboekje, brillen al dat soort klein spul dat ik nu dagelijks van het aanrecht naar het bed en van het bed naar de bank en van de bank weer naar het aanrecht verplaatst. Tussen de uittrekbare bank en de tafel zit nog loze ruimte die nu onbenut is. Bergruimte het blijft toch bij iedereen een terugkerend ding. Al heb je nog zo goed 'ontspuld', je verzameld toch weer nieuw 'spul' om je huisje lekker vol te zetten. Natuurlijk het zullen nooit grote spullen worden maar ook met klein spul kan je de boel lekker vol bouwen. "Muren en balken vormen een huis; Liefde en dromen bouwen een thuis!" Zomer Nu het zomer is, is het ook de tijd om deze klusjes te doen. De langste dag ligt alweer even achter ons en weldra is het weer donker als je van je werk thuiskomt. Het is de bedoeling dat Globus2 ruim voor die tijd 'winterklaar' is. O en ik zit ook te denken om een bustent te kopen. Deze kan dan, zeker in de winter, op zijn plek blijven staan als ik een kort tripje maak. natte jassen en laarzen kunnen dan in de tent blijven en hoeven niet mee naar binnen de bus in. Iemand ervaring of tips hiervoor? Vind je het leuk om mijn ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer ik een nieuwe blog heb geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Ik plaats af en toe affiliate links. Dit betekent dat wanneer je een product koopt via deze link ik daar een kleine vergoeding voor ontvang. Op deze manier steun je onze manier van leven. Graag tot de volgende blog!

Na mijn ruime week op de camping in Drenthe heb ik mijn vakantie, op uitnodiging, nog iets verlengd in Enschede. Ondertussen nog steeds druk bezig met een definitieve oplossing voor de hond van mijn vader te organiseren. Uiteindelijk is dit, als een klein wondertje, gelukt. Lennox kon terug naar de stichting die hem ook uit Spanje naar Nederland heeft gehaald. Dat gaf allemaal ruimte voor nog een bijzondere trip. Een bijzondere trip op slechts één fysieke locatie. Ik heb een tijdje getwijfeld of ik dit wel in mijn blog moet vermelden, maar ook dit is een ervaring en hoort hier denk ik dan ook thuis. Het is in ieder geval een wat andere blog dan jullie van mij gewend zijn. Pijn Het was een prachtige innerlijke reis waarin ik op reis ging naar diverse uithoeken van mijn geest en misschien wel daarbuiten. Een reis waarin ik heel veel liefde ontmoette, maar ook heel veel pijn. Zo voelde ik zo duidelijk de volgende pijnen: mijn opvoeding die ik zo graag anders had gezien, de pijn en het verdriet van mijn moeder in haar leven, de enorme pijn van mijn zus door het plotseling verliezen van haar 21 jarige zoon, de pijn van twee scheidingen en een langdurige relatie De ervaring was zo intens alsof het allemaal gister gebeurd was en ik er nog midden in zat. En toch was het een mooie reis. De nog niet aangekeken pijn kreeg de ruimte, mocht gezien worden. Liefde Naast al deze pijn voelde ik ook liefde. De liefde van mijn ouders, van mijn zus, van mijn kinderen, van de partners en van de persoon die mijn reis begeleidde. Pijn en liefde bestonden naast elkaar. Daar waar ik mijn aandacht op richtte dat voelde ik diep van binnen. En is het in het normale leven niet ook altijd zo? "Emotie => E-motie => Energie in beweging" Het hart Ga nu overigens niet allemaal vragen wat ik voor geestverruimende middelen heb gebruikt. Het lijkt me niet verstandig en ook niet veel toegevoegde waarde hebben daar antwoord op te geven. Wel kan ik zeggen dat het voor mij een geweldige ervaring was met veel impact. Laat even weten in een opmerking hieronder of een persoonlijk berichtje of je bovenstaande interessant vond en ook lees ik graag of je ook een dergelijke ervaringen hebt meegemaakt. Vind je het leuk om mijn ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer ik een nieuwe blog heb geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Ik plaats af en toe affiliate links. Dit betekent dat wanneer je een product koopt via deze link ik daar een kleine vergoeding voor ontvang. Op deze manier steun je onze manier van leven. Graag tot de volgende blog!

En dan eindelijk echt vakantie. De hond van mijn vader is voorlopig onder de pannen, mijn vader is in goede handen, het genieten op de camping in Drenthe kan beginnen. En hoe heerlijk is het. Al snel heb ik aansluiting met een aantal leuke camping buren. Mooie gesprekken rond het kampvuur geven diepgang en verbinding. Het weer is wisselvallig van heel warm en windstil tot stormachtige plensbuien. Allemaal prima! Zo heerlijk om er even helemaal uit te zijn. Ik voer dan ook weinig uit. Ik lees veel, wandel wat, slaap uit en daar is het ook wel een beetje mee gezegd. Ik had het denk ik nodig 😊. Stoorzenders Oké helemaal loskomen lukt niet. Bijna dagelijks heb ik iemand van het werk aan de lijn of een internationaal spoed overleg. En daarnaast dagelijks contact met de mensen rondom mijn vader over zijn herstel en wat de volgende stappen moeten worden. Maar al met al geniet ik met volle teugen. Wat een heerlijke camping met diverse activiteiten als zweethutten, Wim Hof baden en massages en snel contact met andere mensen. Voor wie er van houdt camping buitenland is een echte aanrader. "Ik ben niet lui, ik bespaar alleen energie" Energie omslag Vrijdag is duidelijk de wisseldag. De mensen op 'mijn' kleine veldje vertrekken allemaal en er komen nieuwe mensen voor terug. Hoe bijzonder om te merken dat de energie zo om kan slaan. De rustige open relaxte energie verandert op slag. Hele andere type mensen (Amsterdamse ballen die heel luid praten) met grote tenten en caravans nemen het veldje in beslag. Het voelt gelijk als heel veel en vol. Voelbare energie Zou het echt de veranderende energie zijn die ik voel of speelt het zich allemaal in mij af? Afgelopen dagen waren zo gezellig. De laatste avond gingen we pas naar bed toen het weer volop licht was. Ik kan me niet meer herinneren wanner dat voor het laatst was. Eens kijken hoe de komende dagen zich ontwikkelen. In ieder geval blijf ik iets langer in deze regio dan gepland om op de terugweg naar huis Lennox, de hond van mijn vader, weer op te halen uit het pension hier in Drenthe. Vind je het leuk om mijn ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer ik een nieuwe blog heb geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Ik plaats af en toe affiliate links. Dit betekent dat wanneer je een product koopt via deze link ik daar een kleine vergoeding voor ontvang. Op deze manier steun je onze manier van leven. Graag tot de volgende blog!

Wel eens van perspectivistische lenigheid gehoord? Dat heb ik afgelopen week mooi kunnen oefenen. Ik zou drie weken vakantie hebben waarvan de eerste week op een camping in Drenthe en daarna twee weken naar aangenaam weer en goed gezelschap. Het liep echter allemaal een beetje anders. Mijn laatste werkweek voor de vakantie zou een drukke week worden. Dat wist ik al lange tijd. Sterker nog initieel had ik mijn vakantie in juni gepland, voor de schoolvakanties, maar i.v.m. diverse deadlines moest ik mijn vakantie verschuiven. De maandag begon zoals verwacht druk toen ik om 15:00 uur gebeld werd door de huisarts van mijn vader. Ze wilde hem om 16:00 uur zien voor controle. Het weekend ervoor zat mijn vader al aan de antibiotica i.v.m. hele hoge ontstekingswaarden. Die zelfde avond nog wordt mijn vader opgenomen in het ziekenhuis. Onduidelijkheid Nu heeft mijn vader ook een hond, Lennox, die gelukkig bij een bevriend stel kon logeren. De week vordert moeizaam met werk en ziekenhuis bezoeken en er wordt niet echt duidelijk wat mijn vader nu precies heeft. Wel daalt de ontstekingswaarde door de nieuwe antibiotica die middels een infuus wordt ingebracht. Het logeeradres voor de hond is echter maar beschikbaar tot donderdag in mijn eerste week vakantie. Waar moet dat beest dan heen? Alle pensions zitten bomvol door de vakantie periode. De vrijdag voor mijn vakantie ben ik onder het werk door naarstig op zoek naar een oppas. Uiteindelijk lukt dat via een oproep op facebook eigenlijk redelijk vlot. Super blij. Dit betekent dat ik toch op vakantie kan terwijl mijn zus de ziekenhuisbezoekjes overneemt. "Geef mij maar een hond dan ben ik niet de enige die aan het lijntje wordt gehouden" Vakantie begonnen Ondertussen komen we er ook nog even achter dat Lennox al een tijdje niet ingeënt is dus een pension is eigenlijk al helemaal geen optie. Ook dit vrijdag nog even hersteld. Zaterdagochtend Lennox opgehaald en richting het zuiden van het land om vervolgens snel de weg te vervolgen richting Drenthe. YES vakantie is begonnen! De camping, camping buitenland, ziet er gezellig uit. Ik sta op een klein veldje en heb al snel leuk contact met de buurtjes. So far so good. De volgende morgen wordt ik gebeld door de oppas. Lennox is afgelopen nacht heel onrustig geweest. Ze maken zich zorgen. Ook lijkt hij mank te lopen. Is hij wel gewend lange stukken te lopen? Het zal wel even wennen zijn.... De volgende dag wordt ik echter weer gebeld. Lennox heeft op de nieuwe bank geplast en ze krijgen de vlek en de geur er niet uit. O NEE! Ik kan het vanaf de camping natuurlijk ook niet oplossen en geef aan dat we dit netjes zullen regelen als ik Lennox kom ophalen. Einde vakantie De volgende morgen weer de oppas aan de lijn. Weer een slechte nacht. Lennox probeert naar boven te gaan maar dat gaat niet op hun steile gladde trap. Misschien is het toch beter als ik hem op kom halen. Er zit niets anders op dan mijn boeltje in te pakken en naar het zuiden te rijden. Maar waar moet Lennox vannacht dan blijven? In de bus gaat toch echt niet. Ondertussen intensief contact met mijn zus. Die het hele land heeft afgebeld of er toch niet ergens een plekje vrij is in een pension. Na een paar uur heeft ze beet! Bij Ommen (waar de schoolvakanties nog niet begonnen zijn) heeft ze een pension gevonden waar Lennox tot 20 juli mag blijven. Begin vakantie Nadat ik Lennox dus heb opgehaald bij de oppas en de zaak "bank" netjes heb afgehandeld dus weer terug naar het noorden. Daar waar ik die ochtend vandaan kwam. Vlak voor sluitingstijd kom ik daar aan en draag ik Lennox over aan de professionele handen van de pensionhouder. Ik vervolg mijn weg terug naar de camping waar ik een paar extra nachten boek zodat ik op 20 juli op de weg naar huis Lennox weer op kan halen. Zou mijn vakantie dan nu toch echt begonnen zijn? Vader Hoe het nu met mijn vader gaat? Ik zou het bijna vergeten in alle consternatie rondom Lennox. Dinsdagmiddag hebben we een familiegesprek gehad maar er is eigenlijk nog niet heel veel duidelijk behalve dat de bloedwaardes netjes dalen door de antibiotica en mijn vader zich langzaamaan beter gaat voelen. We moeten nog een pet scan afwachten en daarna mag hij waarschijnlijk naar huis. Dit kan echter alleen als er voldoende thuiszorg geregeld is. Perspectivistische lenigheid En wat heeft dit nu allemaal met perspectivistische lenigheid te maken? Lammert Kamphuis, filosoof en schrijver van het boek "Filosofie voor een weergaloos leven" introduceerde dit begrip. Hij beschrijft het als het vermogen om buiten je eigen kader, je opinies en opvattingen te denken. Deze week heb ik daar aardig mee mogen oefenen. Vind je het leuk om mijn ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer ik een nieuwe blog heb geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Ik plaats af en toe affiliate links. Dit betekent dat wanneer je een product koopt via deze link ik daar een kleine vergoeding voor ontvang. Op deze manier steun je onze manier van leven. Graag tot de volgende blog!

Zoals beloofd zal ik in deze blog vertellen wat ik besloten heb voor de komende periode. Terug naar mijn huis, weer tijdelijk verhuren nu het nog kan of het huis verkopen. Best een lastige beslissing nu de belastingregels voor box 3 zijn veranderd en ook de verhuur-wetgeving per 1 januari 2024 op de schop gaat. Komende twee jaar Om maar met de deur in huis te vallen ik heb besloten mijn huis voor nogmaals twee jaar te verhuren. De veranderende verhuur-wetgeving heeft daar een grote rol in gespeeld. Dit is, zoals het er nu naar uit ziet, de laatste kans om mijn huis überhaupt tijdelijk te kunnen verhuren dus dan maar voor twee jaar. Anders sta ik volgend jaar voor de keuze verhuren voor onbepaalde tijd of verkopen. Ik heb de verhuurmakelaar dus opdracht gegeven een nieuwe huurder te zoeken voor de komende twee jaar. Deze week zijn er al kijkers dus hoop snel een aantal kandidaten voorgeschoteld te krijgen. Risico Ik heb natuurlijk geen enkele garantie dat ik nu voor de komende twee jaar goed zit. Huurders kunnen op elk moment, met inachtneming van de opzegtermijn, de huur opzeggen. Als ze dit na 1 januari doen sta ik alsnog voor de keuze, verhuur voor onbepaalde tijd, verkopen of natuurlijk mijn huis zelf weer te gaan bewonen. Dit laatste is echter voorlopig niet wat ik wil. In die zin bevalt het me nog steeds bijzonder goed. "Een gelukkig mens is zo tevreden met het heden dat hij niet aan de toekomst denkt" FIRE Ik blijf me verwonderen met hoe weinig je eigenlijk af kan. Ik bedoel wonen in een camper is zoveel voordeliger dan wonen in een huis. Gemiddeld besteden de mensen in Nederland ruim 40% van hun inkomen aan wonen. Als je dan nog bedenkt dat veel mensen behoorlijk wat geld moeten neerleggen om de auto te betalen die ze nodig hebben om op hen werk te kunnen komen. Dan werken we dus de helft van onze tijd alleen maar om te kunnen wonen. Dat is best veel vind ik. Het lijkt ook wel een automatisme dat als we meer gaan verdienen we ook groter moeten wonen of een grotere auto moeten. Dan komen er kinderen en weer moet er een groter huis komen. Iedereen mag natuurlijk helemaal zelf weten wat hij doet en zijn geld uitgeven zoals hij of zij dat zelf wil. Ik vraag me alleen af of iedereen daar zo bewust over nadenkt of dat het gewoon is zoals het hoort of zoals het 'gewoon' gaat. Besparen. Vijftien jaar geleden heb ik mijn huis gekocht op alleen mijn eigen salaris en had ik ook nog financiële ruimte om leuke dingen te doen. In die afgelopen vijftien jaar heb ik best wat stappen gezet en ben ik meer gaan verdienen. Dat wat ik meer verdiende gebruikte ik om extra aflossingen te doen op mijn huis, niet om een groter huis te kopen. Ik kon al leuke dingen doen dus waarom zou ik het extra geld gebruiken om nog meer leuke dingen te doen. Op die manier kan je FIRE leven, Financial Independence Retire Early. Dat is nog steeds mijn streven. Scheiden Eén kanttekening moet ik misschien wel maken. In die 15 jaar heb ik ook een scheiding mee mogen maken. De helft van de overwaarde op dat moment heb ik mogen uitbetalen aan mijn ex-vrouw. Dat geld had ik natuurlijk niet dus dat betekende weer een extra hypotheek. Dat voelde een beetje als terug bij af. Had ik nu maar niet extra afgelost.... Nee hoor zo zie ik dat niet. Natuurlijk is het even slikken maar we hebben al die jaren daar samen gewoond en samen het huis bekostigd. Geheel terecht dus dat ze daar haar deel van heeft gekregen. Vakantie Nu eerst genieten van een welverdiende vakantie met Globus2. Tot de volgende blog! Vind je het leuk om mijn ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer ik een nieuwe blog heb geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Ik plaats af en toe affiliate links. Dit betekent dat wanneer je een product koopt via deze link ik daar een kleine vergoeding voor ontvang. Op deze manier steun je onze manier van leven. Graag tot de volgende blog!

Nog één weekje werken en dan lekker vakantie. Drie weken zwerven, reizen zonder je einddoel te kennen. Best spannend, voor een planner pur sang. Normaal stippel ik mijn route, of in ieder geval het grove plan op voorhand uit. Voor de eerste week heb ik nog een camping geboekt ergens in de provincie Drenthe. De andere twee weken zijn echt nog helemaal vrij. Dus als iemand goede suggesties heeft... Alleen Het is niet alleen dat ik niets gepland heb dat ik het spannend vindt. Het is ook heel lang geleden dat ik alleen op vakantie ben geweest. Ik heb wel alleen fotoreizen gemaakt maar dat was dan met een groepsreis. Nu echt alleen met mijn huisje op wielen. Ga ik weer naar het prachtige noorden? Ik weet zeker dat ik dat heerlijk vind, het voelt altijd als thuiskomen daar. Aan de andere kant sta ik daar meestal in de vrije natuur zonder iemand tegen te komen. Kijk ik daar nu wel naar uit? Of ga ik naar het zuiden op campings met gezelligheid? En waar moet ik dan zijn? Over vier weken zullen we het weten. Beslissen over komende periode Afgelopen maand hebben de huurders van mijn huis het huurcontract opgezegd. Dit is een maandje eerder dan dat het contract liep dus daar is niets mis mee. Wel mag ik nu 'opeens' beslissen hoe nu verder? Weer terug naar mijn huis, verhuren voor bepaalde of onbepaalde tijd of mijn huis verkopen. Hoe weet ik nou waar ik goed aan doe? Zeker nu dit jaar de belastingmaatregelen in box3 veranderd zijn en er een wetsvoorstel is dat je na 1 jan 2024 geen tijdelijke huurcontracten meer mag afsluiten. In mijn volgende blog zal ik hier nader over berichten en vertellen welke beslissing ik genomen heb. "Het hoogste weten is niets meer hoeven te weten!" Cerbo GX Touch In mijn vorige blog schreef ik dat het scherm van de Cerbo GX Touch het plotseling niet meer deed. Heb het schermpje uitgebouwd en ermee naar stroomwinkel.nl gegaan. Prima service weer en het schermpje gelijk doorgemeten. Niets aan de hand..... Terug naar huis en zitten rommelen met de HDMI aansluiting. Blijkbaar maakte die niet helemaal goed contact want met een paar keer er in en eruit werkte alles weer goed. Vind je het leuk om mijn ervaringen te volgen meld je dan, als je dat nog niet gedaan hebt, onderaan deze pagina aan en je ontvangt, maximaal 1x per week, een mailtje wanneer ik een nieuwe blog heb geplaatst. Je mail adres wordt voor niets anders gebruikt dan dit! Ik plaats af en toe affiliate links. Dit betekent dat wanneer je een product koopt via deze link ik daar een kleine vergoeding voor ontvang. Op deze manier steun je onze manier van leven. Graag tot de volgende blog!